Bak van beton of acryl
Een douchebak werd vroeger van beton gemaakt en kon hoog of laag zijn. Er werd beton gestort en de opstaande randen werden van stevige bakstenen gemetseld. Het tegelwerk werd gelijmd en gevoegd, waardoor de douchebak waterdicht was. Nadeel hiervan was natuurlijk dat er hak- en breekwerk nodig was als je de douche wilde verplaatsen of als er een reparatie moest plaatsvinden. De douchebak van plaatstaal was al een stuk praktischer, maar wel erg koud aan de voeten, glad en zwaar. Later kwam de kunststoffen douchebak op de markt. Sterk, licht en gemakkelijk te installeren. Tegenwoordig is acryl het meest gangbare materiaal, meestal versterkt met glasvezel. Kunststof is eenvoudig te gieten en kan worden voorzien van een 'ribbelwerkje', waardoor het risico op uitglijden sterk vermindert.
Hoog heeft voordelen!
Een hoge douchebak kan uitgevoerd worden met een verbrede rand of een verhoogd hoekgedeelte. Dit kan handig zijn als voetsteun of als zitje waarop je je kind kunt laten zitten om hem/haar even af te spoelen. Voor de allerkleinsten kan de hoge douchebak zelfs dienen als een 'pierenbadje'. Stop de afvoer dicht, voeg een beetje schuim en wat speeltjes toe, en het feest kan beginnen. Doe je de deuren van de douchecabine dicht, dan blijft je badkamer droog.
Een hoge douchebak wordt geleverd met een potenset. Door deze onder de douchebak te plaatsen, voorkom je dat de bak door gaat hangen. Een stalen frame kan hiervoor ook een goede oplossing zijn. De bak zelf is vaak gemaakt van sterke kunststof, zoals acryl versterkt met glasvezel of de hoogwaardige kunststof SMC. De hoogte van de douchebak kan soms worden aangepast met de potenset. Bij een hoge douchebak wordt meestal een plint meegeleverd om de potenset aan de onderkant netjes uit het zicht te werken.
